Οι κάτοικοι του χωριού υποστηρίζουν ότι στην ευρύτερη περιοχή των Αθικίων, από τους μυκηναϊκούς χρόνους, υπήρχε η πόλη της αρχαίας Τενέας. Αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή Κιάφα, κοντά στο ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου στα νοτιοανατολικά του χωριού, στηρίζουν αυτήν την άποψη. Σημαντικότερο εξ' αυτών είναι το άγαλμα του κούρου του Απόλλωνα του Τενεάτη, που βρέθηκε το 1846, και σήμερα εκτίθεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου στη Γερμανία.

     Οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού προέρχονται από το χωριό Ρειτό (ή Ρητό), που βρίσκεται ανάμεσα στα χωριά Αθίκια και Άγιο Ιωάννη. Το Ρειτό χτίστηκε στα τέλη του 17ου αιώνα από μια ομάδα χριστιανών Aρβανιτών, που ήρθαν κατά μια εκδοχή από την περιφέρεια της Σολυγείας. Ερείπια του πρώτου χωριού διακρίνονται ακόμη και σήμερα γύρω από τον ιερό ναό της Παναγίας στο χώρο αυτό (λάκκα του Ρειτού).

     Ο συγγραφέας Ιωάννης Πέππας αναφέρει σχετικά: "Οι Αθικιώτες διηγούνται ότι επί τουρκοκρατίς οι πρόγονοί τους ζούσαν στο χωριό Ρυτό. Επειδή διέπραξαν έναν φόνο ο Κιαμήλ Μπέης της Κορίνθου, ως τιμωρία, τους εξανάγκασε να εγκαταλείψουν το χωριό τους και να καταφύγουν στο άνω Ρυτό σε θέση υψηλότερη (υψ. 597μ.). Από εκεί δε μετακινήθηκαν ίσως η πλειονότης στη θέση Ρυτό, που βρίσκεται μεταξύ των υψωμάτων Πίρθκι (υψ. 795μ.) και του υψώματος (υψ. 770μ.), όπου ο ιερός ναός του Αγ. Δημητρίου και από εκεί λίγο μετά το 1750 μετακινήθηκαν και ήλθαν και εγκαταστάθηκαν οριστικά στη σημερινή θέση, στα Αθίκια."

     Πολλοί Ρειτορίτες συμμετείχαν στον απελευθερωτικό αγώνα του 1821, παίρνοντας μέρος σε μάχες της περιοχής (πολιορκία Ακροκορίνθου, μάχες Δερβενακίων, Αγιονορίου, Τρικόρφων) και τα ονόματά τους αναφέρονται στους φακέλους Αριστείων των Γενικών Αρχείων του Κράτους.

     Από το 1840 και μετά, οι κάτοικοι του Ρειτού αρχίζουν σταδιακά να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και να εγκαθίστανται μόνιμα πλέον στην περιοχή όπου βρίσκονται τα σημερινά Αθίκια. Αρχικά εγκαταστάθηκαν στο λόφο Κάστριζα, λίγο πιο ψηλά από τη σημερινό χωριό, και αργότερα έχτισαν την εκκλησία του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου (Ευαγγελίστρια) και γύρω της τα πρώτα σπίτια. Από το 1840 μέχρι το 1912 το Ρειτό (και κατόπιν και τα Αθίκια) άνηκαν στο δήμο Κλεωνών, με έδρα το Χιλιομόδι. Ύστερα τα Αθίκια αποτέλεσαν ανεξάρτητη κοινότητα, συμπεριλαμβάνοντας το χωριό Αλαμάνο και την Ιερά Μονή Ταξιαρχών. Από το 1998 εώς το 2010 τα Αθίκια αποτέλεσαν την πρωτεύουσα του Καποδιστριακού δήμου Σαρωνικού, ενώ από το 2010 ανήκουν στον διευρυμένο Καλλικρατικό δήμο Κορινθίων.